دکتر حسینی سالکده: 38 درصد مردم در جنوب آسیا از کمبود مواد غذایی رنج می برند /  18 میلیون کشاورز از محصولات بیوتکنولوژی در حوزه تراریخته ها سود می برند

معاون پژوهشی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با بیان اینکه در حال حاضر، 18 میلیون کشاورز از محصولات بیوتکنولوژی به ویژه در حوزه تراریخته ها سود می برند، اظهار داشت: از این میزان 46 درصد در 7 کشور توسعه یافته هستند و 54 درصد به 19 کشور در حال توسعه اختصاص دارد. اینها آمارهایی است که مخالفان و موافقان حوزه بیوتکنولوژی باید نسبت به آن آگاهی داشته باشند.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دکتر قاسم حسینی سالکده معاون پژوهشی و عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در سخنرانی خود با موضوع «گزارش سفر نشست منطقه ای بیوتکنولوژی کشاورزی نظام های پایدار غذا و تغذیه کشورهای آسیا و اقیانوسیه»  که 7 آبان 96 با حضور جمعی از اعضای هیات علمی و دانشجویان در سالن آمفی تئاتر پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی برگزار شد، گفت: طبق آمار، 38 درصد در جنوب آسیا از کمبود مواد غذایی رنج می برند.

وی افزود: در برخی کشورها مانند پاکستان و افغانستان، میزان کمبود مواد غذایی، بیش از 40 درصد است و در هند، حدود 30 تا 40 درصد و در تاجیکستان نیز حدود 20 تا 30 درصد است. همچنین در اندونزی، ویتنام، فیلیپین و برخی کشورهای دیگر نیز کمبود مواد غذایی همچنان وجود دارد.

حسینی سالکده با اشاره به حضور در نشست منطقه ای بیوتکنولوژی کشاورزی و نقش آن در سیستم های پایدار غذا در آسیا و اقیانوسیه که در مالزی برگزار شد، گفت: این نشست، بعد از یک کنگره بیوتکنولوژی که در رم برگزار شده بود، برگزار شد. همچنین  پیشنهاد شد این نشست در مناطق دیگر مانند آسیا، اقیانوسیه و... انجام شود تا بدین وسیله افراد با کاربردهای بیوتکنولوژی کشاورزی آشنا شوند و همکاری های لازم بین افراد و موسسات مرتبط با این حوزه در منطقه صورت گیرد.

معاون پژوهشی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به اینکه مالزی حدود 30 میلیون و شهر کوالالامپور، پایتخت آن حدود 1.7 میلیون نفر جمعیت دارد و این شهر، هاب اقتصاد و تکنولوژی محسوب می شود، خاطرنشان کرد: با توجه به مباحث مطرح شده، بیوتکنولوژی چیز جدیدی نیست و هزاران سال است از آن استفاده می کنیم اما آنچه جدید است، تغییر سرعت در توسعه تکنولوژی های جدید و افزایش میزان نیاز ما به بیوتکنولوژی است.

حسینی سالکده با اشاره به اهمیت ژنومیکس در زمینه اصلاح دام، سلامت احشام، نژادهای مقاوم، واکسن و روش های درمانی جدید، افزایش ماندگاری میوه و سبزیجات در بازار و شناسایی گونه های جنگلی تصریح کرد: در نشست منطقه ای بیوتکنولوژی کشاورزی، ابهاماتی درخصوص استفاده از بیوتکنولوژی از سوی کشاورزان در زمینه تامین غذا و... مطرح شد که در این رابطه اهداف مهم برای تامین غذایی تا سال 2038 تشریح گردید.

عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی تصریح کرد: در تمام دنیا نسبت زمین به فرد در حال کاهش است. در این رابطه، روسیه، قزاقستان، کانادا و ایالات متحده، آرژانتین و استرالیا زمین های زیادی برای کشاورزی دارند اما در اغلب نقاط دنیا مانند ایران، چین و بسیاری از کشورهای آفریقایی، میزان زمین های زراعی کاهش پیدا کرده است.

حسینی با اشاره آمارهایی از ارزش مالی محصولات تراریخته در برخی کشورها گفت: در استرالیا پنبه و کلزا تراریخته در حال کشت است که چیزی حدود 73 میلیون دلار ارزش آن است. در چین، پنبه و پاپایا وجود دارد که ارزش مالی این محصولات تراریخته، حدود یک میلیارد است. در هند نیز 11.2 میلیون هکتار پنبه تراریخته در حال کشت است و ارزش حدود 1.3 میلیارد دلار دارد و این موضوع موجب شده هند از واردکننده به صادرکننده پنبه تبدیل شود.

معاون پژوهشی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به اینکه در سال 2015 تولید محصولات تراریخته کاهش و در 2016 افزایش داشته، تصریح کرد: 7.7 میلیون کشاورز  در هند و 6.6 میلیون کشاورز در چین در 15.3 میلیون هکتار محصولات حوزه بیوتکنولوژی و تراریخته را کشت می کنند.

حسینی با بیان دلایل نگرانی برخی از مردم و منتقدان نسبت به محصولات حوزه بیوتکنولوژی از جمله تراریخته ها اظهار داشت: در این زمینه باید به مردم تضمین داد که این محصولات مشکلی ندارند و آگاهی و اعتماد مردم را نسبت به تکنولوژی و محصولات بیوتکنولوژی افزایش داد. همچنین رسانه ها معمولا در بیشتر نقاط دنیا دیدگاه منفی نسبت به محصولات تراریخته و حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی دارند و برخی گروه های فعال نیز در این زمینه فعالیت می کنند. اینها واقعیاتی است که وجود دارد و باید نسبت به آن آگاهی داشته باشیم و در جهت رفع این نگرانی ها تلاش کنیم.

عضو هیات علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به سرمایه گذاری های گسترده  چین در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی  نیز گفت: در این کشور، برنامه های بیوتکنولوژی، پنج ساله است و این امر در سطح ملی، همواره جزء تحقیقات اصلی و محوری آنهاست و در هر پلان، بیوتکنولوژی کشاورزی جزء برنامه های اصلی این کشور محسوب می شود. در همین زمینه، چین در سال های 2008 تا 2016 بیش از 150 محصول پنبه در حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی داشته است.